Donderdag 12 April
Gisteren is schoonzus Jolande geopereerd aan een aandoening in haar ruggenwervel, we hebben nog een opbeurend Sms-je gestuurd en nu afwachten op bericht van Peter.
Vandaag vertrokken van de camperplaats in Ronda. En via een smalle bergweg naar het pittoreske dorpje Júzcar gereden. In heel Spanje is er maae ÉÉ'N dorpje dat niet de witte verfkwast heeft gehanteerd. Het Smurfenblauw heeft hier de tint gezet.
De naam voor deze speciale verf is Azul.
Zelf een wijntje word er bij de lokale dorpskroeg in deze kleur en smaak getapt.
Er zijn op een aantal punten wat herkenningstekens geplaatst.
Deze lijken verdacht veel op die gastjes uit het vader Abraham liedje.
Vooral die grote rooie op de achtergrond kennen jullie vast wel.
Het was een mooie wandeling door dit vredige dorpje, mooi zomer weer en het omhoog en omlaag wandelen drogen je wel langzaam uit, dus maar eens kijken of er wat te nuttigen is in dit dorp.
Aan de overzijde hebben we een terrasje gespot, dus op naar de versnapering. Een aantal gasten zitten reeds lekker in het zonnetje van een koud biertje te genieten.
Nog even langs de kleine smurf en het begin van de schildering van Cargamel op een van de muren.
Hij staat nog in klad op de muur, maar zal binnenkort wel vol uitgeschilderd zijn.
In overleg met de kelner (die geen woord over de Spaanse grens sprak)
Hebben wij de biertjes toch kunnen krijgen, de man kreeg het grote flesje en de Sênorita het kleinere exemplaar.
Later nog een Smurfen wijntje en de boel was weer gered van de uitdroging.
Volgens de NKC Camperapp zou dit de overnachting plaats moeten zijn. Wij zijn echter een stukje verder buiten het dorp op een mooier plekje uitgekomen.
Er was een kudde geiten aan het grazen en een geitenhoeder was er met zijn honden en zijn brommer naar toegekomen.
Er kwamen zeker tussen de 75 en 100 geiten vlak langs de camper omhoog om naar de andere kant van de weg naar de nachtweide te gaan.
Op de grote parkeerplaats waren nog een paar reizigers die waarschijnlijk het zelfde idee hadden.
Op het moment dat het even droog was hebben we nog wat in de omgeving gelopen en deze torre gezien, hij is al gedeeltelijk gerestaureerd.
Tegen de muur hadden we nog wat beschutting voor de wind, verder heeft het bijna de hele avond en nacht geregend.
Boven: Tio Pepe staat vaak levensgroot langs de weg, dit als tegenhanger van de Sherry stier van de provincie Jerez en vooral de stad Jerez de la Frontera.
Links Camper parking in de haven van Cadiz.
Normaal dagtarief E 12,00 maar met kaartje naar de kassa en melden dat je een Camper hebt dan is het tarief voor 24 uur E 3,00.
De zee was erg onstuimig door de harde wind van de afgelopen dagen, dus er was een behoorlijke golfslag aan de kade.
Dus voor alle zekerheid de windjack's aan getrokken, later bleek dit wat te veel van het goede te zijn.
En hadden we het behoorlijk warm van het gesjouw door de stad.
Ook nog eens wat te veel van koers geraakt en een uurtje omgelopen op de terugweg naar de camper.
In de meeste van de ruimtes in de stadsmuur zijn er nu meubelmakerijen gehuisvest.
Vooral ouderwets handwerk word er hier gemaakt.
Onder: het standbeeld wat herinnerd aan de functie van hoofdstad in 1812, het decreet waarmee dit samenhing was op deze plek nog eens aangehaald en opgetekend.
Effe wachten tot het water wat warmer is, nu vind ik het te fris voor mijn ochtend bad. Ondanks dat ik mijn veren heb opgezet is het nog te vroeg.
Ook hier weet men wat de waarheid is,
Ook verkocht men hier zakjes friet met mayo en frikandellen.
Geen tijd voor genomen, want er was nog veel te zien.
In de oude binnenstad zijn er nog wel wat opknap pandjes te vinden. Deze stond recht tegenover het terrasje waar we de beentjes even rust hebben gegund.
Ook aan deze kant van de baai sloegen de golven tegen de kade.
Gelukkig was het geen koude wind meer die van zee af het land in kwam. Hierdoor was het best nog aangenaam op onze wandeling.
In verschillende portieken zijn er zo kunstvol gemaakte tegelwanden en vloeren, het is haast jammer dat deze zo aan het oog onttrokken worden door de deuren die ervoor zitten. Soms staat zo'n deur open en kan je deze foto's maken.
Jammer van de Kliko, maar ja deze hoort er tegenwoordig ook bij.
Het grote postkantoor in het midden van de stad, en dan de trap naar boven, de tegels zijn ingelegd met koperen figuren, je kunt het een klein beetje zien, maar kreeg het niet beter in beeld.
Verderop weer zo'n pleintje omzoomd met restaurantjes en cafe's en overal zit het vol, ook midden op de dag.
Langs de kust nog een strandje gevonden, achter de poort wat kleedruimtes en dan het strand op.
Net buiten het strand nog een van de verdedigingswerken voor de kust, het is een garnizoen geweest en er waren soldaten gehuisvest.
Verder langs de kade nog wat schiettuig en hokjes van waar uit de eventuele vijand nog bestookt konden worden.
Onder: aan de buitenmuur van de kade was een groot aantal katten verblijven gemaakt. Ook een aantal voederplekken en onderkomens voor de zwerfkatten.
Gisteren is schoonzus Jolande geopereerd aan een aandoening in haar ruggenwervel, we hebben nog een opbeurend Sms-je gestuurd en nu afwachten op bericht van Peter.
Vandaag vertrokken van de camperplaats in Ronda. En via een smalle bergweg naar het pittoreske dorpje Júzcar gereden. In heel Spanje is er maae ÉÉ'N dorpje dat niet de witte verfkwast heeft gehanteerd. Het Smurfenblauw heeft hier de tint gezet.
Zelf een wijntje word er bij de lokale dorpskroeg in deze kleur en smaak getapt.
Het is een wonderbaarlijk schouwspel als je door de bergen rijdt en ineens duikt het dorp op tussen de bomen.
Deze lijken verdacht veel op die gastjes uit het vader Abraham liedje.
Vooral die grote rooie op de achtergrond kennen jullie vast wel.
Het was een mooie wandeling door dit vredige dorpje, mooi zomer weer en het omhoog en omlaag wandelen drogen je wel langzaam uit, dus maar eens kijken of er wat te nuttigen is in dit dorp.
Hij staat nog in klad op de muur, maar zal binnenkort wel vol uitgeschilderd zijn.
Op het plein kwamen de twee opper smurfen bij elkaar, ze hadden er best lol in om zo samen te poseren.
Hebben wij de biertjes toch kunnen krijgen, de man kreeg het grote flesje en de Sênorita het kleinere exemplaar.
Later nog een Smurfen wijntje en de boel was weer gered van de uitdroging.
Volgens de NKC Camperapp zou dit de overnachting plaats moeten zijn. Wij zijn echter een stukje verder buiten het dorp op een mooier plekje uitgekomen.
Er kwamen zeker tussen de 75 en 100 geiten vlak langs de camper omhoog om naar de andere kant van de weg naar de nachtweide te gaan.
Al die tijd bleef zijn vervoer geduldig wachten, ook zijn jas en helm verroerden zich niet .
Vrijdag 13 April.
Met Jolande ging het gelukkig goed en nu is het weer opkrabbelen en hopelijk is ze van haar rugpijn af.
Verder zuidwaarts naar een mooie locatie aan de kust in het plaatsje Torreguardario, onderweg regende het flink. Bij aankomst aan de strand plek was het er zo modderig dat we er niet zijn gaan staan. Verderop in het plaatsje was een verwijzing naar de puerto (haven) dus deze maar gevolgd.
Op de grote parkeerplaats waren nog een paar reizigers die waarschijnlijk het zelfde idee hadden.
Op het moment dat het even droog was hebben we nog wat in de omgeving gelopen en deze torre gezien, hij is al gedeeltelijk gerestaureerd.
Tegen de muur hadden we nog wat beschutting voor de wind, verder heeft het bijna de hele avond en nacht geregend.
Zaterdag 14 April.
Vanmorgen weer een heldere hemel hier en daar een wolkje maar het geheel was een fikse verbetering ten opzichte van gisteren.
Wij gaan ondertussen op pad naar Cadiz, de oudste stad van Spanje. Er zijn hier zoveel bewoners uit alle delen van Europa de baas geweest, en in 1812 is het zelfs een korte tijd de hoofdstad van Spanje.
Links Camper parking in de haven van Cadiz.
Normaal dagtarief E 12,00 maar met kaartje naar de kassa en melden dat je een Camper hebt dan is het tarief voor 24 uur E 3,00.
De zee was erg onstuimig door de harde wind van de afgelopen dagen, dus er was een behoorlijke golfslag aan de kade.
En hadden we het behoorlijk warm van het gesjouw door de stad.
Ook nog eens wat te veel van koers geraakt en een uurtje omgelopen op de terugweg naar de camper.
In de meeste van de ruimtes in de stadsmuur zijn er nu meubelmakerijen gehuisvest.
Vooral ouderwets handwerk word er hier gemaakt.
Onder: het standbeeld wat herinnerd aan de functie van hoofdstad in 1812, het decreet waarmee dit samenhing was op deze plek nog eens aangehaald en opgetekend.
Effe wachten tot het water wat warmer is, nu vind ik het te fris voor mijn ochtend bad. Ondanks dat ik mijn veren heb opgezet is het nog te vroeg.
Ook hier weet men wat de waarheid is,
Ook verkocht men hier zakjes friet met mayo en frikandellen.
Geen tijd voor genomen, want er was nog veel te zien.
In de oude binnenstad zijn er nog wel wat opknap pandjes te vinden. Deze stond recht tegenover het terrasje waar we de beentjes even rust hebben gegund.
Verder door de smalle steegjes en langs de vele pleintjes door naar de kathedraal en zijn kerkplein.
Ook aan deze kant van de baai sloegen de golven tegen de kade.
Gelukkig was het geen koude wind meer die van zee af het land in kwam. Hierdoor was het best nog aangenaam op onze wandeling.
De kathedraal is een van de markante bouwwerken in deze stad, helaas was hij gesloten, dus ging binnenopnamen kunnen maken.
In verschillende portieken zijn er zo kunstvol gemaakte tegelwanden en vloeren, het is haast jammer dat deze zo aan het oog onttrokken worden door de deuren die ervoor zitten. Soms staat zo'n deur open en kan je deze foto's maken.
Jammer van de Kliko, maar ja deze hoort er tegenwoordig ook bij.
Het grote postkantoor in het midden van de stad, en dan de trap naar boven, de tegels zijn ingelegd met koperen figuren, je kunt het een klein beetje zien, maar kreeg het niet beter in beeld.
Verderop weer zo'n pleintje omzoomd met restaurantjes en cafe's en overal zit het vol, ook midden op de dag.
Langs de kust nog een strandje gevonden, achter de poort wat kleedruimtes en dan het strand op.
Net buiten het strand nog een van de verdedigingswerken voor de kust, het is een garnizoen geweest en er waren soldaten gehuisvest.
Verder langs de kade nog wat schiettuig en hokjes van waar uit de eventuele vijand nog bestookt konden worden.
Onder: aan de buitenmuur van de kade was een groot aantal katten verblijven gemaakt. Ook een aantal voederplekken en onderkomens voor de zwerfkatten.
Na deze tocht door het mooie Cadiz langzaam weer terug naar de camper. Bij terugkomst zagen we dat er langs de muur naast de parking ongeveer 10 Dixie's werden geplaatst en langzaam kwamen er steeds meer jongeren te voorschijn, deze hadden voor het weekend een grote samenkomst pal naast onze slaapplek. Her was geen echt lawaai maar toch te onrustig voor onze broodnodige nachtrust, dus de camper maar verderop op de parking een eind uit het geluid gezet, en alsnog een redelijk rustige nacht gehad.
Morgen gaan we naar het National park Donana en het plaatsje Matalascanas,
Verslag hiervan volgt.
Grtjs SjaWi
